โมบิลสูทรุ่นผลิตจำนวนมากซึ่งใช้พื้นฐานของกันดั้มแอสเทรย์ซึ่งปรากฏในอนิเมะโมบิลสูทกันดั้มซี้ด ออกแบบโดยคุนิโอะ โอคาวาระ

M1แอสเทรย์ใช้รูปแบบดั้งเดิมของกันดั้มแอสเทรย์จึงเป็นโมบิลสูทแบบพื้นฐาน แบ็คแพ็คของ M1แอสเทรย์เป็นแบบสำหรับใช้บินในอากาศได้ การพัฒนา M1แอสเทรย์ในช่วงแรกนั้น สถาบันมอเกนเรตมีปัญหาเพราะระบบปฏิบัติการด้อยประสิทธิภาพ ทำให้นักบินปกติไม่สามารถควบคุม M1แอสเทรย์ได้ดีพอที่จะใช้ในการสู้รบ แต่ต่อมาก็ได้ข้อมูลระบบปฏิบัติการของกันดั้มแอสเทรย์เรดเฟรมและระบบปฏิบัติการที่คิระ ยามาโตะดัดแปลงมาจากระบบปฏิบัติการของสไตรค์กันดั้ม ทำให้นักบินปกติสามารถควบคุม M1แอสเทรย์ได้ M1แอสเทรย์เครื่องที่โดดเด่นก็คือเครื่องสีขาวของ ฌอน แครี่ ผู้มีฉายา ดาราจรัสแสง J

M1แอสเทรย์ได้ใช้ในการสู้รบครั้งแรกเพื่อป้องกันตัวจากการรุกรานของพันธมิตรโลก M1แอสเทรย์มีสมรรถนะที่เทียบได้กับ GAT-01 สไตรค์แด็กเกอร์ของพันธมิตรโลก แต่ด้อยกว่าโมบิลสูทรุ่นใหม่ของซาฟท์คือ ZGMF-600 เกซ หลังสงครามวาเลนไทน์เลือด อาณาจักรอ็อบได้ปรับปรุง M1แอสเทรย์ที่มีอยู่โดยติดตั้ง EF-24R ไฟลท์โรเตอร์ "ไชรค์" ซึ่งเป็นปีกติดใบพัดเพื่อเพิ่มความสามารถในการต่อสู้กลางอากาศ

รูปแบบอื่นๆ

MBF-M1A M1Aแอสเทรย์

รุ่นปรับปรุงของ M1แอสเทรย์ที่เพิ่มความสามารถในการใช้งานในอวกาศโดยติดตั้งเวอเนียร์เสริมและปรับปรุงฉนวนสำหรับป้องกันอากาศรั่วให้ดีขึ้น M1Aแอสเทรย์ยังใช้สไนเปอร์บีมไรเฟิลซึ่งมีอานุภาพเหนือกว่าบีมไรเฟิลของ M1แอสเทรย์ เนื่องจากเน้นการใช้งานในอวกาศโดยเฉพาะจึงมีส่วนขาที่อ่อนแอ M1Aแอสเทรย์ได้รับการผลิตโดยอาณาจักรอ็อบกลุ่มซาฮาคุ แต่ก็มีอย่างน้อยเครื่องหนึ่งที่ถูกใช้งานโดยอาณาจักรอ็อบกลุ่มคางาริซึ่งเป็นของ แบรี่ โฮ เจ้าของฉายา หัตถ์เทวะ ซึ่งประจำอยู่กับยานคุซานางิ M1Aแอสเทรย์เป็นส่วนหนึ่งของดีไซน์ต้นฉบับ กันดั้มซี้ด โมบิลสูทวาริเอชั่น ออกแบบโดย คุนิโอะ โอคาวาระ

MWF-JG71 เรสตา

โมบิลสูทแบบไม่ติดตั้งอาวุธสำหรับทำงานซึ่งใช้พื้นฐานของ M1แอสเทรย์ พัฒนาโดย หยุน เซฟาน อดีตนักวิจัยของมอเกนเรตซึ่งได้เป็นสมาชิกของจังค์กิลด์หลังจากที่อาณาจักรอ็อบถูกพันธมิตรโลกยึดครอง ชื่อ Raysta มาจากการสลับอักษรของคำว่า Astray จังค์กิลด์ได้นำเรสตาให้ประชาชนเช่าใช้งานโดยมีข้อแม้ว่าห้ามดัดแปลงโดยติดตั้งอาวุธเข้าไปเด็ดขาด จังค์กิลด์เองจะเอาอาวุธมาติดให้เรสตาเพื่อใช้ป้องกันตัวในยามคับขันเท่านั้น เนื่องจากเป็นโมบิลสูทสำหรับทำงานจึงมีกำลังมาก ส่วนขาและเท้าของเรสตาจะมีกลไกให้ใช้เป็นเครนยกของได้ หยุน เซฟานเองใช้เรสตาแบบพิเศษซึ่งติดตั้งคอนเทนเนอร์บรรทุกของที่ด้านหลังและขาทั้งสองข้าง ส่วนหัวยังติดตั้งเสาอากาศสำหรับติดต่อกับดาวเทียมของจังค์กิลด์ เรสตาปรากฏตัวในมังงะ โมบิลสูทกันดั้มซี้ด เดสทินีแอสเทรย์

UT-1D แอสเทรย์พลเรือนรุ่นเฉพาะ DSSD

โมบิลสูทสำหรับทำงานที่พัฒนาโดยองค์กรสำรวจอวกาศ DSSD (Deep Space Survey and Development Organization) โดยใช้ดัดแปลงมาจาก M1แอสเทรย์ แอสเทรย์ของ DSSD มีจุดเด่นที่หมวกครอบหัวสำหรับป้องกันเซนเซอร์ของแอสเทรย์และแบ็คแพ็คด้านหลังซึ่งเป็นระบบขับเคลื่อนด้วยแม่เหล็กไฟฟ้าซึ่งเป็นต้นแบบของระบบขับเคลื่อนด้วยแสงของสตาร์เกเซอร์ สามารถใช้งานปืนพกบีมและโล่เพื่อใช้ป้องกันตัวได้ ปรากฏตัวในกันดั้มซี้ด C.E.73 สตาร์เกเซอร์

MWF-JG73 แอสเทรย์พลเรือนรุ่นเฉพาะจังค์กิลด์

โมบิลสูทสำหรับทำงานที่จังค์กิลด์พัฒนาโดยดัดแปลงแอสเทรย์พลเรือนของ DSSD ให้มีลักษณะใกล้เคียงกับกันดั้มแอสเทรย์มากที่สุดและสามารถปรับแต่งได้ง่าย โลว์ กิลได้ติดตั้งเกราะมาร์สแจ็คแก็ตของกันดั้มแอสเทรย์เรดเฟรมไว้กับแอสเทรย์พลเรือนเครื่องหนึ่ง เป็น MWF-JG73MJ มาร์สแจ็คเก็ตและยกให้ดิเอโก โลเวลเอาไปใช้ ปรากฏตัวในมังงะ โมบิลสูทกันดั้มซี้ด เดลต้าแอสเทรย์

PMC-1L อาร์มแอสเทรย์รุ่นเฉพาะ PMC

แอสเทรย์พลเรือนของ DSSDซึ่งได้รับการดัดแปลงให้เหมาะกับการสู้รบโดยบริษัท PMC (Private Military Company) อาร์มแอสเทรย์มีลักษณะภายนอกคล้ายกับ UT-1D แต่ได้ติดตั้งเซนเซอร์ที่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิมและดัดแปลงระบบขับเคลื่อนด้วยแม่เหล็กไฟฟ้าให้สามารถรับพลังงานจากภายนอกได้ ปรากฏตัวในมังงะ โมบิลสูทกันดั้มซี้ด เฟรมแอสเทรย์

• MBF-M1 เอ็มวันแอสเทรย์
• MWF-JG71 เรสตา
• เรสตา หัวกันดั้ม
• MWF-JG73 แอสเทรย์พลเรือนรุ่นเฉพาะจังค์กิลด์
  สีแดง
• แอสเทรย์พลเรือนรุ่นเฉพาะ
  จังค์กิลด์ สีน้ำเงิน
• แอสเทรย์พลเรือนรุ่นเฉพาะ
  จังค์กิลด์ สีทอง